door Wellicht | aug 15, 2018 | Laura-Nidhan Copier
Wat ik aan het doen ben?
Ik zit hier een flink potje te janken!
Het ene moment zit nog heerlijk te werken achter de laptop, echt de aller aller laatste loodjes voor dat ik een vakantie stop heb.
Andere moment struin ik op Facebook en BAM! het raakt mij zo diep in mijn hart en ziel. Een bericht waarin er wordt uitgelegd hoe de dokter de medicijn-dealer uithangt tegenwoordig en meeste mensen er nog in geloven ook! Dan een filmpje waarbij er echt mens-onterend met dieren om wordt gegaan. Dan nog een bericht over de pruimen. Te klein voor de supermarkt (lees 0,3 cm kleiner dan anders door de droogte). Whaaaa hier wordt ik gek van!!! Echt serieus, wat zijn we met elkaar aan het doen jongens (en meisjes)!
Ik kan het soms ook hebben als ik een vrachtwagen passeer met varkens er in, richting het slachthuis. Het doet zo’n pijn in mijn hart. Die snuitjes. Kwispelende staarten en de doodsangst in hun ogen, want ze weten wat er gaat gebeuren.
De extreme hitte in Japan waar mensen dood gaan, bosbranden in Zweden en Griekenland, de filmpjes van de plastic soep in de zeeën.
Nu NU is het even mij allemaal te veel en raakt het mij zo!
We hebben allemaal keuzes! Jij hebt een keuze! Altijd, in ieder moment. Je hoeft helemaal niet die perfecte appel of veel te kleine avocado in plastic schaaltje en zak eromheen te kopen in supermarkt. Je hoeft helemaal niet aan symptoombestrijding te gaan doen! Ga op onderzoek in jezelf!
Ik vertel je graag waarom en mijn ervaring hiermee.
Ik ben zelf namelijk ook debet aan de consumerende mensheid, maar alle stapjes welke ik kan bijdragen tot verminderen doe ik. En misschien nog wel net zo belangrijk is het bewustzijn hierin! We mogen kritisch zijn, juist! kritisch op wat goed voelt en wat niet. Maar als je verdoofd bent onder suiker/E-nummer chemicaliën/medicatie/negatieve gedachten/angsten enzovoort dan voel je niet meer!!
Twee hele HELE belangrijke levenslessen van mij.
Ik heb 9 maanden dagbehandeling therapie gehad voor post traumatische stress syndroom ZONDER medicatie. Psychiater wilde mij verplichte tot anti-depressiva. Maar ik wilde niet! Hoe slecht het ook met mij ging in die tijd, was er een deeltje in mijn hoofd en hart nog helder genoeg om op te komen voor mijzelf dat ik dat niet wilde! Maar zei de beste meneer de psychiater, je gaat in een heel diep gat komen waar het heel donker is. Is dat niet precies de bedoeling?! vroeg ik aan hem.. Je bent een taaie! zei hij. Klopt, dank je! en dat maakt ik het wil aan gaan en er dòòr heen gaan, zodat ik het kan zien en kan aankijken. Ik wil geen nog grotere angsten gaan creëren voor mijn eigen emoties.
Oke, zei hij, wil je dan hier tekenen? Waarvoor? vroeg ik hem. Nou dat is voor de verzekering. Anders kan ik je niet toelaten.
In mijn dossier staat dus ergens dat ik anti-depressiva heb genomen terwijl ik ze nog nooit ben gaan halen bij de apotheek. Ik ondertekende terwijl ik nee schudde. Ik moest wel. Ik wil behandeling voor PTSS.
Tweede hele belangrijke les is voor de Borrelia, oftewel ziekte van Lyme. Vanaf het moment dat ik er achter kwam besmet te zijn met het virus, ben ik alles maar dan alles er gaan doen om beter te worden. ZONDER Anti-biotica!
Voeding, meditatie, detox, natuurlijke geneesmiddelen, kruiden, natuurlijk (verzorging)producten, heel veel dingen moeten laten; feestjes, festivals, Yoga, spiegels van mensen om mij heen welke mij alles, maar dan ook alles lieten zien, mesoloog, osteopaat, medicinale massages, affirmaties, pen en papier, lever/gal reinigingen, spoelingen, orthomoleculaire arts, mindfulness, sjamanen, mediums, (en zeker vergeet ik nu nog 100 dingen), over and over again weer terug naar mijzelf.
Diepe angsten in de ogen aan kijken, doorvoelen en doorvoelen. Bij mijzelf blijven. Terwijl partners, vrienden of familie er van alles van vonden of juist niets. DEEP DIVE.
DEEP DIVE INTO MY SOUL – en ja hij had gelijk – het was er donker – maar die bodem – precies daar ben ik gaan voelen wat ik wil en wat werkelijk goed is voor mij
DEEP DIVE INTO MY SOUL WHERE I FOUND THE LOVE FOR MYSELF
Alles gaat in essentie om de weg naar binnen, naar onszelf. Achter de sluiers is het zo veel mooier, echter, eerlijker, fijner, dichter in en met mijzelf.
<3
door Wellicht | aug 15, 2018 | Laura-Nidhan Copier
Kostbaar
Oneindig
Eindeloos
en vaak zo ’te kort’ aan
Gebrek aan zelfs
Hoe graag ik ook zou willen sturen
Hoe graag ik denk te willen weten hoe het zal gaan of afloopt
Hoe graag ik plannen wil maken
Hoe graag ik vooruit wil kijken
Hoe graag ik wil weten hoe dingen gaan verlopen, zodat ik mijzelf kan ‘voorbereiden’
Maar al deze ‘hoe graags’ die ik heb, halen mij uit mijn kracht, geven mijn stress, brengen mij in gedachten en dus weg van mijn intuïtie.
Sturing = controle willen hebben dus ANGST
Plannen = controle willen hebben dus ANGST
Vooruit kijken = uit het Nu dus zeer nutteloos
Willen weten = is uit hoofd en dus weg van mijn intuïtie, kracht of liefde
De Tijd. En nog steeds geen Tijd ervaren. Strugglen. Alles op tijd. Afspreken. Afspraken maken.
Maar ja, juist wanneer ik los laat. En met los laten bedoel ik ook echt loslaten in VERTROUWEN, respect hebben voor de tijd.
Oftewel;
Weten met hoofdletter W. Het Innerlijk Weten weet dat als het zo ver is dan komt het. Als het zo ver is dan gebeurt het. Als de tijd er klaar voor is dan manifesteert het zich.
Waar ik mezelf op betrap en zo bewust van ben en nog steeds bewuster van word. Zolang ik maar uber goed voor mijzelf blijf zorgen. Dan volgen de mooie dingen vanzelf. Dan is Leven één verbondenheid en synchroniteit.
Leven vanuit mijn hoofd en op de klok;
– maakt mij zo gejaagd
– mijn lichaam raakt opgebrand en moe
– ik moet vanalles
– maak keuzes uit mijn gedachten en ze ‘lopen’ niet
Leven vanuit mijn kracht, intuïtie en met overgave en respect voor de Tijd;
– geeft mijn rust
– ik moet NIKS
– ontmoet de meest geweldige mensen
– synchroniteiten over the top
– gebeuren alleen maar magische dingen
– manifestatie ontstaat uit het Niets (of is dat juist het ‘Alles’?)
door Wellicht | aug 15, 2018 | Laura-Nidhan Copier
Miracles, wonderen, magisch.. waren lang voor mij woorden waar ik niet echt in geloofde.
Prachtig dat anderen altijd van die magische dingen mee maken. Maar heel eerlijk, er was toch altijd iets in mij wat er niet zo in geloofde en een wenkbrauw op trok bij het idee.
Ergens wil ik weten wanneer dit is verandert en nu ik probeer terug te halen wanneer dat is geweest, heb ik werkelijk geen idee.
Laat ik beginnen bij een van mijn laatste ‘gelukstreffers’.
Twee weken geleden was ik samen met Yllek aan het werk bij @pigandrye in Tilburg. Heerlijk gezellig tentje, zalig koffies, laptopjes op tafel en knallen maar.
De pijn van mijn getrokken verstandskies won van de geplande productieve dag.
Ik wandel even de stad in voor extra pijnstillers. Naar de drogist. Natuurlijk word ik halverwege verleid door een aantrekkelijke zomerjurkje in de sale. Mijn zelfmedelijden wint van de strenge Laura welke me bijna dwingt om het niet te doen. ‘Je komt hier niet om te shoppen dus hup..’ Oké, scoor dat jurkje en klaar en weer terug aan het werk!
Ik loop de winkel uit en van links komt een prachtig instrumentgeluid 
🎶 Nee, Laura, terug naar het koffietentje en aan het werk. Ik sla rechtsaf om terugkeer te maken.
Maar Nee, mijn gevoel is sterker en er is iets in mij wat mij naar links stuurt. Ik moet er heen. Voor wat precies weet ik ook niet. Ik draai om en ga op het geluid af.
Op de grond, midden in de stadsdrukte, zit een jonge vrouw op de grond. In haar schoot een prachtig groot bol instrument, een hangdrum. Ik zak naast haar door mijn knieën en vang een blik in haar ogen.
Hé, ik heb een spontaan idee! zeg ik..
Wait, I am sorry, I remember you from last year!!! antwoord ze.
Oooh wacht eens, ik heb haar al eens eerder ontmoet. Op de ondernemersmarkt @dwalerij vorige jaar.
We hebben elkaar dus al eens eerder ontmoet. En destijds hadden we ook een leuke ontmoeting. Kort maar krachtig!
But tell me your idea!
Oké, cool! Ik vraag haar of ze de woensdag er op even wilt komen spelen op de ochtend van de chakratraining.
Ze is super druk voor haar examen maar wilt heel graag!
We geven elkaar de hand en een knuffel. Ik stel mijzelf voor. Ik ben Laura Nidhan. I am Ajna Anicca. Ajna? Yeah. I am Ajna!
That is the name of the chakra. Third Eye 
👀 Ajna. De training van de woensdag staat centraal in het derde oog chakra. What?! yesss yesss! I will be there! Oh yesss! Whieehoee!
Geroepen worden!
Synchroniteiten!
Toevalligheden!
Allemaal signalen van het derde oog. Onze intuïtie.
Wat is het Leven toch magisch, wonderlijk en zò wezenlijk als je jezelf er voor open stelt
