Is LOSLATEN wel echt zo moeilijk zoals we soms DENKEN?
Is loslaten niet het gene wat je wel kunt en al doet, maar is de ANGST die daar op volgt hetgeen wat je tegenhoud om te gaan doen wat je wilt doen. ANGST voor het onbekende, ANGST voor het nieuwe, ANGST voor het ongemanifesteerde.
De cyclus van LOSLATEN, NIET WETEN & VERTROUWEN.
De ervaring van de herhaalde conditionering van het ‘oude verhaal’.
Hypnotherapeut Arlette de Vos Hypnocentrum Breda
Dankjewel lieve Laura, je weet niet hoe welkom deze podcast voor mij nu op dit moment is. Loslaten en niet weten waar ik uitkom….en.alleen….
God wat ben ik bang!
Je verhaal geeft me moed en kalmte gegeven. Ik weet niet hoe ik verder moet maar dit helpt xxxxx
Wow, Lieve Liesbeth, DANK! voor openhartige en kwetsbare delen. Moedig! Ik wist het inderdaad niet hoe welkom de podcast was en ik was ook heel bang. Bang om mijn stem te laten horen, maar nu, NU ben ik zo blij en dankbaar! Dat ik jou en anderen mag inspireren. Het voelt hartverwarmend en ik zal het blijven doen. En lieverd, voel maar hoe bang je bent. Voel maar hoe bang jouw hart is. Voel wat dit doet in jouw lichaam. Doorvoel.
De HOE-vraag, zo herkenbaar. Wat mij helpt is steeds weer terug naar binnen keren, voelen en ademen. Bewust-wording. Daarna volgt een stroom van nieuw helder weten en inzichten.
Veel liefs en zachtheid voor jou Xxx Laura-Nidhan
Lieve Laura, bedankt voor het delen. Ik zat zo diep te huilen in mijn machteloosheid kwam ik jouw stem tegen. Los te laten en druven niet te weten, hart tot hart ….
Ik wou jou alleen te bedanken.
Bedankt voor je warme reactie lieve Leila. Ik ken je niet persoonlijk, maar dat hoeft blijkbaar ook niet. We hebben elkaar toch bereikt. Hart tot Hart. Alle liefs voor jou, Laura-Nidhan
Hoi Laura, het is inmiddels bijna herfst; hoewel het nog oogt als een prachtige nazomerdag. Ik heb je pas net ontmoet tijdens een proefles yoga waarin veel los kwam. Niet vreemd, want ik zit middenin een ‘loslaatproces’. Ik voel sterk dat ik niet meer wil doen wat ik al(tijd) al deed want daarmee verwaarloos ik een heel belangrijk deel van mezelf
Het voelt heel wankel en onzeker om het toe te laten.., het enige wat ik weet en voel is het grote vuur in mij dat wil creeeren. Dat is dan maar wat ik ga doen en daarmee hoop ik langzaam vertrouwen te vinden in een nog onbekende manifestatie van iets nieuws, zoals jij dat zo mooi verteld.
Ik sprong deze zomer met mijn gezin letterlijk van grote hoogte ‘in het onbekende maar avontuurlijke’ en oh wat was ik bang vooraf. Maar toen ik eenmaal ervoor koos om los te laten kon ik gaan genieten van de ‘overtocht’ en vond ik het telkens jammer dat ik de overkant al had bereikt. Nu ik dat zo schrijf voel ik dat ik mag gaan genieten van de overtocht zonder te weten wat de bestemming brengt… en nu schiet me iets Anders te binnen; een boeddhistische spreuk die we lazen bij een tempelcomplex; I love to Travel, but I hate to arrive; ik ga genieten van de reis! Dank voor je inspiratie en fijn dat ik je heb ontmoet!